ابوالفضل بن احمد خوانساری اصفهانیابوالفضل بن احمد خوانساری اصفهانی، از علما و فقهای قرن چهارده هجری در اصفهان بوده است. ۱ - معرفی اجمالیشیخ ابوالفضل خوانساری بن ملاّاحمد بن شیخ محمّدحسین خوانساری، عالم فاضل، فقیه متبحّر در ذی‌حجّه ۱۳۳۴ق در محلّه بیدآباد اصفهان متولّد شد. وی در اصفهان نزد سیّد احمد مقدّس، شیخ هبةاللّه هرندی، میرزا علی آقا شیرازی، شیخ محمّدحسن عالم نجف‌آبادی و شیخ احمد فیّاض به تحصیل پرداخت. سپس به نجف اشرف عزیمت، و سطوح عالی را نزد آیت اللّه العظمی خویی و میرزا محمّدباقر زنجانی طی نمود. آن گاه در درس خارج آیات عظام، سیّدابوالحسن اصفهانی، آقا ضیاءالدّین عراقی، سیّدابوالقاسم خویی، شیخ محمّدحسین کمپانی، سیّدجمال‌الدّین گلپایگانی، سیّدعبدالهادی شیرازی، سیّدمحسن حکیم، سیّدمحمود شاهرودی، شیخ موسی خوانساری و شیخ محمّد کاظمینی حاضر شد. شرح منظومه و شوارق را نزد شیخ صدرا بادکوبه‌ای فراگرفت، و از محضر عارف کامل میرزا علی آقا قاضی تبریزی نیز بهره برد. او در ۲۵ سالگی از آیات عظام، اصفهانی و عراقی اجازه اجتهاد، و از شیخ آقا بزرگ تهرانی اجازه روایت دریافت نمود. وی در اثر ابتلا به عارضه ریوی، مجبور به مهاجرت به ایران و اقامت در قم گردید، و در آن جا ضمن استفاده از محضر درس آیت اللّه العظمی بروجردی، به تدریس سطوح عالی، خارج فقه و شرح منظومه پرداخت. وی از طرفداران رهبر انقلاب اسلامی، امام خمینی بود، و به فرمان ایشان به امامت جمعه شهر اراک منصوب شد. ایشان در او اخر عمر، در قم ساکن شد، و به تدریس پرداخت تا آن که در یک شنبه ۲۶ رجب ۱۴۲۲ق وفات یافت، و در مسجد بالاسر حضرت معصومه (سلام‌اللّه‌علیها) مدفون گردید. ۲ - آثار و تالیفاتآثار و تالیفات ایشان عبارت‌اند از: ۱. یک دوره کوتاه «اصول»؛ ۲. رساله توضیح المسائل، مطبوع؛ ۳. الجوهر النّضید فی شرح فروع التّقلید؛ ۴. حاشیه عروه الوثقی؛ ۵. حاشیه کفایه الاصول؛ ۶. حاشیه مکاسب؛ ۷. الحکم الظّاهری و الواقعی؛ ۸. رساله در «طهارت و صلاه»؛ ۹. قاعده الفراغ و التّجاوز؛ ۱۰. کتابی در جمع احادیث مربوط به مواعظ و فضل و مصائب اهلبیت (علیهم‌السلام). [۱]
امینی، محمدهادی، معجم رجال الفکر و الادب، ص۳۵.
[۲]
شریف رازی، محمد، گنجینه دانشمندان، ج۲، ص۷۴-۷۵.
[۳]
یادداشت‌های آقای رحیم قاسمی.
۳ - پانویس
۴ - منبعمهدوی، سید مصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۳۱۷. |